Scorende doelman Gijs Roelofsen is de Domino’s Speler van de Maand mei
Na een geweldige carrière stond Gijs Roelofsen op de slotdag van de competitie nog één keer onder de lat in het slotduel van ASC Waterwijk en dat kreeg een bijzonder tintje. Het werd een flinke verliespartij, maar zijn doelpunt zal de 41-jarige Almeerder nooit vergeten.
In de tweede helft tegen Jong Holland scoorde Roelofsen zijn doelpunt. ,,Je hoopt natuurlijk je laatste wedstrijd te winnen, dat zat er helaas niet in’’, blikt Roelofsen terug. ,,Maar om dan toch nog af te sluiten met een doelpunt, dat vond ik echt mooi. Ik ben ooit in de jeugd bij FC Almere speler van de maand geweest en zo sluit ik nu dus ook af. Dat zijn de dingen waarvoor je het nog doet.’’
Geen vooropgezet plan
De penalty werd hem gegund door ploeggenoot Tim Klaasen-Bos, zonder dat daar afspraken over waren gemaakt. ,,Ik liep al voorzichtig naar voren, maar Tim keek achterom en zei: ‘Kom maar door’. Het was dus een beetje van beide kanten, maar het was niet afgesproken. De bedoeling was gewoon een normale wedstrijd spelen. Al na een minuut wisten we dat het anders zou lopen: 1-0 achter, en niet veel later ook nog een rode kaart. Tim kon nog topscorer worden in Almere, maar dat gaf hij op door die penalty aan mij te gunnen. Dat vond ik heel mooi van Tim.’’
Op de vraag of het zijn eerste doelpunt was, moet Roelofsen even nadenken. ,,Ik heb weleens in een bekerwedstrijd een penalty genomen in een reeks, maar dit was de eerste keer in de reguliere speeltijd. Dat maakt het extra mooi. Het was echt een mooie kers op de taart.’’
Mooie loopbaan
Roelofsen begon zijn carrière bij FC Almere en speelde vervolgens jarenlang op hoog amateurniveau, onder meer bij FC Omniworld, Huizen en NVC. Hij speelde nooit lager dan de tweede klasse. Bij Waterwijk vond hij in de laatste jaren nog één keer de motivatie om door te gaan.
,,Ik had nooit gedacht dat ik zo lang zou doorgaan. Maar Waterwijk is gewoon een ontzettend leuke club met fijne jongens. Dan blijf je toch langer hangen. Eigenlijk zou ik vorig jaar al stoppen, maar Gianni Hermans was er door studie in het eerste half jaar niet bij. Toen hij in februari terug kwam stopte ik weer. Surainy Carolus gunde mij op de slotdag ook nog een laatste wedstrijd’’, glunderde Roelofsen.
Tijd voor een nieuw hoofdstuk
Hoewel hij fysiek nog mee kon, gaf het drukke gezinsleven de doorslag om te stoppen. ,,Ik heb twee jonge kinderen. Als je voetbalt, ben je elke zaterdag weg. Nu kan ik gewoon eens rustig met ze naar de speeltuin, een boodschap doen of in de tuin zitten. Het is tijd om het stokje definitief door te geven. Er is ooit voor mij ruimte gemaakt in een team. Ik ben heel blij dat ik dit seizoen nog een aantal wedstrijden heb gespeeld. Nu is het tijd om ruimte te maken voor de jongere jongens.’’
